- lacertus
- 1.
lăcertus, i, m., the muscular part of the arm, from the shoulder to the elbow, the upper arm.I.Lit., opp. bracchium, the forearm, Lucr. 4, 829; cf.:II.
laudat digitosque manusque, Bracchiaque et nudos mediā plus parte lacertos,
Ov. M. 1, 501; and:subjecta lacertis brachia sunt,
id. ib. 14, 304; cf. also Quint. 8 prooem. 19:brachia quoque et lacertos auro colunt,
Curt. 8, 9, 21.—Transf.A.The arm (esp. as brawny, muscular):B.nam scutum gladium galeam in onere nostri milites non plus numerant quam umeros, lacertos, manus,
Cic. Tusc. 2, 16, 37:Milo Crotoniates nobilitatus ex lateribus et lacertis suis,
Cic. de Sen. 9, 27:excusso lacerto telum torquere,
Sen. Ben. 2, 6; Prop. 2, 18 (3, 15), 37:lacertos collo imponere,
Ov. H. 16, 219:lacerto jaculari,
id. Am. 3, 12, 27:amplecti,
id. ib. 3, 8, 11:candida cingantur colla lacertis,
id. A. A. 2, 457:laevus,
Verg. A. 11, 693; Hor. S. 1, 6, 74:adducto contortum hastile lacerto immittit,
Verg. A. 11, 561:secto requiem sperare lacerto,
Juv. 6, 106. —Of bees:spicula exacuunt rostris, aptantque lacertos,
i. e. make trial of, Verg. G. 4, 74.—Transf.1.A blow or cast from a strong arm, Sil. 16, 562; 1, 262.—2.Trop., muscular power, muscle, strength, military force:2.in Lysia saepe sunt lacerti, sic ut fieri nihil possit valentius,
Cic. Brut. 16, 64:hastas oratoris lacertis viribusque torquere,
id. de Or. 1, 57, 242:me civilis tulit aestus in arma, Caesaris Augusti non responsura lacertis,
Hor. Ep. 2, 2, 48;Flor. prooem. § 8: viribus confisus admirandisque lacertis,
Juv. 10, 11.lăcertus, i, a lizard; a sea-fish; v. lacerta.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.